Zapraszamy na Mazury Garbate, północno-wschodni obszar, znajdujący się na styku pojezierza ełckiego oraz litewskiego. Tutaj rozpoczyna się Unia Europejska, a od Obwodu Kaliningradzkiego dzieli nas tylko kilka kilometrów. Dzięki interaktywnej mapie poznasz Mazury Garbate - poznasz atrakcje, zwiedzisz ciekawe miejsca pomiędzy Puszczą Borecką, a Puszczą Romincką, gdzie przyroda i przygoda są na wyciągnięcie ręki. Na mapie atrakcji Mazur Garbatych znajdziesz zabytki regionu, historyczne głazy Wilhelma II w Puszczy Rominckiej oraz dawne linie kolejowe i mosty w Stańczykach oraz Kiepojciach, parki i rezerwaty, plaże i kąpieliska, czy punkty rekreacji. Ponadto na mapie wyznaczono szlaki i ścieżki, w tym ścieżki rowerowe.
WYBIERZ INTERESUJĄCE CIĘ MIEJSCE
Poniżej znajduje się mapa atrakcji po Mazurach Garbatych. W lewym górnym rogu możesz dokonać selekcji miejsc, jakie Ciebie interesują.
USTAL TRASĘ DOJAZDU
Jeśli już wiesz, co chcesz zwiedzić na Mazurach garbatych, kliknij na odpowiedni punkt na mapie. Następnie wyznacz trasę
KORZYSTAJ Z MAPY OFFLINE
Jeśli używasz smartphone'a korzystającego z Google Maps, wejdź na stronę i kliknij w nagłówek lub powiększenie mapy. Po otwarciu aplikacji będziesz mógł pobrać mapę do obszarów offline i zwiedzać Mazury Garbate bez transmisji danych.
Mapa dostępna pod adresem www.atrakcje.goldap.info. Wykonanie: Zbigniew Makarewicz - Rowerowa Gołdap
Podróżuj po Mazurach Garbatych zwiedzając powiat gołdapski - w skrócie
Na wschodzie powiatu
W miejscowości Bolcie k. Wiżajn, niedaleko drogi nr 651 znajduje się trójstyk granic Polski, Litwy i Rosji (Obwód Kaliningradzki). Punkt ten oznaczony został granitowym słupem. Nosi nazwę "Wisztyniec". Puszcza Romincka przecięta jest granicą Polski i Obwodu Kaliningradzkiego Federacji Rosyjskiej. Wzdłuż południowej granicy regionu prowadzi szosa z Gołdapi do Wiżajn. Po istniejącej przed 1945 r. linii kolejowej, która otaczała Puszczę Romincką, zostały nasypy, wykopy oraz mosty i wiadukty. W Puszczy znajdują się unikalne rośliny oraz ciekawy zwierzostan, jaki spotkać można w rezerwatach: Dziki Kąt, Czerwona Struga, Mechacz Wielki, Boczki i Żytkiejmska Struga. Puszcza była terenem łowieckim Cesarza Wilhelma II. Dodatkowe informacje na ten temat znajdziesz w dedykowanej ulotce. 14 stycznia 1998 r. powołano Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej. Jego zasadnicza część zajmuje powierzchnię 14620 ha, zaś położona na terenie gminy Gołdap i gminy Dubeninki otulina zajmuje 8500 ha.
Wokół Puszczy Rominckiej i obszarów chronionych Parkiem Krajobrazowym Puszczy Rominckiej biegną ślady dawnej kolei łączącej miejscowość Botkuny (6km od centrum Gołdapi) z miastem Gusiew (obecnie Obwód Kaliningradzki w Rosji). Kolej budowano w latach 1907-1927. Pociągi kursowały do końca II Wojny Światowej. Po wojnie tory rozebrano. Do najciekawszych miejsc na „szlaku połamanych semaforów” należą podwójne mosty nad doliną Błędzianki w Stańczykach, mosty w Botkunach nad Jarką i Kiepojciach nad Bludzią oraz wiadukt w Kiepojciach. Najbardziej popularne żelbetowe mosty w Stańczykach zbudowane w latach 1923 - 1926, mają 250 m długości i 36,5 m wysokości. Dzisiaj torowisko nie jest przejezdne w całości, miejscami wyznaczono szlaki rowerowe, piesze oraz ścieżki edukacyjne.
Kierując się na zachód w stronę Gołdapi warto zatrzymać się na chwilę w Dubeninkach, gdzie znajduje się neogotycki kościół (z początku XX w.), czy cmentarz wojenny z mogiłami żołnierzy niemieckich i rosyjskich, poległych w 1914 r. Następnie warto odwiedzić Galwiecie i znajdującą się tam ścieżkę edukacyjną ,,Rechot”. Opowiada o znaczeniu i różnorodności gatunkowej płazów. Polecana dla turystów pieszych. Prowadzi drewnianą kładką wzdłuż brzegu jeziora Ostrówek. Na jej końcu znajduje się wieża widokowa. Trasa tworzy pętlę o długości 1 km.
W centrum powiatu
Gołdap ulokowana jest w dolinie rzeki Gołdapy w odległości około 2,5 km od jeziora, na skraju Puszczy Rominckiej. Od północy graniczy z Obwodem Kaliningradzkim (ok. 3,2 km od centrum). Ziemia gołdapska leży na obszarze Pojezierza Mazurskiego i Pojezierza Litewskiego, na Mazurach Garbatych. Gołdap jest miastem uzdrowiskowym, w którym wybudowano tężnie solankowe długości 220 metrów i wysokości 8 metrów. Doprowadzone do tężni solanki spływając po gałązkach tarniny, pod wpływem słońca i wiatru, wytwarzają wokół tężni mikroklimat o dużej zawartości jodu, bromu, magnezu, wapnia, potasu, sodu i fluoru. W Pijalni Wód Mineralnych i Leczniczych działają całoroczne mini tężnie oraz grota solna. Nieopodal znajduje się sanatorium. W dzielnicy uzdrowiskowej znajdziemy miejsca rekreacji (mini-golf, międzypokoleniowy plac zabaw, czy pobliską plażę ,,Słoneczny Zakątek”, na której wypożyczymy sprzęt wodny). To miasto posiada doskonałe warunki do rekreacji i sportu. Zimą można korzystać z wyciągów narciarskich oraz kolei krzesełkowej na Pięknej Górze czy tras do narciarstwa biegowego.
W mieście nie ma licznych zabytków, gdyż zostało ono prawie całkowicie zniszczone w czasie II wojny światowej. Z pozostałych po tamtym okresie zabytków warto zobaczyć gołdapską wieżę ciśnień, która posiada dwa tarasy widokowe. Można z nich podziwiać panoramę miasta oraz otaczające je lasy. Na wieży znajduję się kawiarenka. W centrum Gołdapi znajdują się dwa zabytkowe kościoły - zbudowana w stylu późnogotyckim w 1560 r. Konkatedra p.w. NMP Matki Kościoła oraz wybudowany w stylu neogotyckim w 1894 r. Kościół p.w. w. Leona i św. Bonifacego. Ślady historii odnajdziemy na cmentarzu wojennym z I WŚ przy ul. Suwalskiej oraz żydowskim cmentarzu z początku XIX w. Historię II WŚ odnajdziemy w kompleksie w Lesie Kumiecie. Prawdopodobnie tutaj znajdował się ośrodek prowadzący badania nad silnikiem pocisków V-2 oraz eksperymentalna hamownia silników odrzutowych. Więcej wiedzy o historii tych terenów uzyskamy w izbie regionalnej “Muzeum Ziemi Gołdapskiej”.
W centrum Gołdapi znajdziemy zegar słoneczny, pokazujący czas letni i zimowy. Przez cały rok funkcjonuje kino oraz basen. Lokalne restauracje serwują głównie kuchnie polską oraz dania regionalne pogranicza polsko - litewsko - rosyjskiego. Co warto przeżyć? Bezkrwawe Safari - hodowlę u podnóża Tatarskiej Góry. Na 300 ha można spotkać stada dzikich zwierząt oraz egzotyczne ptactwo. Właściciele proponują wycieczki samochodami terenowymi połączonymi z innymi atrakcjami (ognisko, pływanie amfibią itd.).
Na zachodzie powiatu
Kierując się drogą nr 650 w kierunku Węgorzewa warto choć na chwilę zagościć w znajdującym się nieopodal Gołdapi Zajeździe Piękna Góra Rudziewicz serwującym dania regionalne, w tym potrawy z dziczyzną. Tuż obok można skorzystać z parku linowego. Natomiast na szczycie Pięknej Góry znajduje się wyjątkowy punkt widokowy - kawiarnia obrotowa, której podłoga wykonuje pełen obrót w niecałą godzinę.
Kierując się dalej na zachód napotkamy na kościół ewangelicki z 1589 roku, przebudowany w 1732 roku, jaki mieści się w miejscowości Grabowo. Dalej na swojej drodze napotykamy Banie Mazurskie. Miejscowość wraz z okolicznymi wsiami są zamieszkiwane w pewnej części przez Ukraińców, którzy zostali przesiedleni z południowo-wschodniej Polski po wojnie. We wsi znajduje się cerkiew greko – katolicka, wcześniej będąca Kościołem Baptystów. W Baniach znajdziemy także zabytkowy kościół katolicki.
Dwadzieścia sześć kilometrów na zachód od Gołdapi, na skraju Rysiego Bagna, skraju Lasów Skaliskich, w Rapie koło Żabina, niejednego przybysza zaskakuje najprawdziwsza piramida - wybudowany w 1811 r. rodzinny grobowiec rodziny Farenheidów. Zbudowana została na planie kwadratu o boku 10 m i zwieńczona piramidalnie. Jej wysokość to 15,9 m. Wewnętrzna ich powierzchnia, tworząca ściany komory grobowej, nachylona jest podobnie do piramidy Cheopsa. Nieopodal zabytku znajduje się Kanał Brożajcki długości 8 km. Został przekopany w 1733 r. od wsi Miczuły nad Gołdapą ku północy do majątku Brożajcie nad Węgorapą, przecinając Lasy Skaliskie. Krótko służył jako droga wodna. Obecnie kanał to atrakcja turystyczna na szlaku kajakowym. Od lat 80. XX w. w Brożajciach działała elektrownia wodna posiadająca moc 200 kW. Kanał ten zabiera wodę Gołdapie, która za Miczułami ma rozmiar rowu melioracyjnego.
Okolice Puszczy Boreckiej są jedną z najbardziej odludnych części Mazur. Jest mnóstwo łagodnych wzgórz, pustych przestrzeni, gęstych świerkowych lasów, które za swoją siedzibę obrał Dariusz Morsztyn – Biegnący Wilk, założyciel ruchu Ochrony Środowiska im. Św. Franciszka z Asyżu oraz indianista. W Osadzie Ekologicznej utworzonej nieopodal wsi Ściborki na odwiedzających czekają wioski: eskimoska i indiańska. Osada indiańska składa się z wielu tipi. Przygotowana została ekspozycja etnograficzna. W wiosce eskimoskiej ozdobne psie uprzęże oraz niskie sanie grenlandzkie pokazują jak ważne i bliskie dla Eskimosów są psy. W osadzie hodowane są psy husky i malmuty. Biegnący Wilk jest osoba prowadzącą kursy powożenia psimi zaprzęgami. Psy pomagają także dzieciom z upośledzeniem umysłowym i ruchowym.
Dowiedz się więcej
Sprawdź informacje na temat atrakcji w Gołdapi i okolicach
