Kwatera naczelnego dowództwa Luftwaffe

Położona jest w lesie Kumiecie w Gołdapi. Prawdopodobnie tutaj znajdował się także ośrodek badawczy prowadzący badania nad silnikiem pocisków V-2 oraz eksperymentalna hamownia silników odrzutowych.

Puszcza Romincka (Rominten Heide) przez stulecia była rewirem łowieckim władców Prus. Od 1890 roku   do 1893 co roku polował w Puszczy cesarz niemiecki Wilhelm II. Ustanowił on Puszczę Romincką cesarskim rewirem łowieckim. W 1891 roku w Romintach Cesarskich (17 km na płn-wsch. od Gołdapi, obecnie   po stronie rosyjskiej) powstały wybudowane w stylu norweskim cesarski pałac myśliwski Jagdschloss Rominten oraz kaplica Św. Huberta (1893). Od 1933 roku polowania w Puszczy Rominckiej rozpoczął premier Prus Herman Göring. W 1936 roku w pobliżu pałacu cesarskiego powstał na jego zamówienie wzorowany na staropruskiej siedzibie książęcej  Dwór Myśliwski (Jägerhof Rominten, zwany też Reichsjogerhof). W 1938 roku Puszczę przekształcono w państwowy rewir łowiecki. W dworze Jägerhoff często przebywał, uczestnicząc w polowaniach Herman Göring, dowódca Luftwaffe, łowczy III Rzeszy, od 1940 roku marszałek.

W 1940 roku obok dworu myśliwskiego wybudowano bunkier zapewniający ochronę przed atakiem z powietrza. Po ataku Niemiec na ZSRR w Puszczy Rominckiej ulokowała się kwatera główna Naczelnego Dowództwa Wojsk Lotniczych: Oberbefehlshaber der Luftwaffe Hauptquartier (OKL). Pierwotnie kwatera główna Luftwaffe znajdowała się w miejscowości (Breitenheide) Szeroki Bór. Jednak z powodu błędów konstrukcyjnych, jak też konieczności przebywania sztabu w pobliżu dowódcy wojsk lotniczych, kwaterę przeniesiono do Puszczy Rominckiej. Ulokowano ją w Lesie Kumiecie nad jeziorem Gołdap. Operacjami wojennymi lotnictwa kierowano z pociągów specjalnych (Sonderzug). Herman Göring miał do dyspozycji dwa pociągi: Asien oraz od 1 lutego 1943 roku  Pommern I. Sztab Luftwaffe przebywający w pobliżu miejsca pobytu marszałka Göringa dysponował pociągiem specjalnym Robinson (od 1 lutego 1943 roku Pommern II). Pociągi specjalne, stale gotowe do wyjazdu, stacjonowały pod parą na dwóch stacjach kolejowych: Eichkamp oraz Kumiecie Wielkie (Gross Kummetschen). Od kryptonimu pociągu specjalnego, kompleks wojskowy nad jeziorem Gołdap, zwano Robinson. Prawdopodobnie w Lesie Kumiecie znajdował się także ośrodek badawczy pracujący nad silnikiem do pocisków V-2. Znajdowała się tu eksperymentalna hamownia silników odrzutowych. Hamowania, zwana potocznie ,,wyrzutnią” na skutek ludzkiej głupoty została wysadzona w powietrze w latach osiemdziesiątych.

W kompleksie Robinson wybudowano m. in. ciężki schron przeciwlotniczy, dwa schrony do pracy sztabowej ze stopami strunobetonowymi (w latach 70-tych schrony te, pełniące też przypuszczalnie funkcję kasyna sztabu Luftwaffe, zostały zaadoptowane na stołówkę i kawiarnię ośrodka RTV, obecnie sanatorium ,,Wital”) 6 obiektów ceglanych, 3 duże zbiorniki przeciwpożarowe.

Z Puszczy Rominckiej w latach 1941-1944 kierowano akcjami niemieckiego lotnictwa wojskowego od Atlantyku po Rosję i od Norwegii po Egipt. Nocą z 17 na 18 sierpnia 1943 roku lotnictwo RAF zniszczyło niemiecki ośrodek rakietowy w Penemünde na wyspie Uznam. Na wiadomość o tym, że Hitler przebywający w Wilczym Szańcu w Gierłoży koło Kętrzyna, żąda ukarania winnych, stacjonujący w Kumieciach, w swoim pociągu specjalnym szef sztabu Luftwaffe, generał pułkownik Hans Jeschonnek popełnił samobójstwo. Został pochowany nad jeziorem Gołdap.

1 sierpnia 1944 roku został wydany rozkaz zniszczenia siedziby Göringa w Romintach, w przypadku zagrożenia ze strony zbliżającej się Armii Czerwonej. Na hasło ,,Johannisfeuer” rozkaz wykonano nocą z 19 na 20 października 1944 roku. Okres pobytu Hermana Göringa w Puszczy Rominckiej opisał Michael Tournier w książce ,,Król Olch”.